کد مطلب:187962 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:285

وصیت امام باقر
امام صادق (ع) فرمود: پدرم هنگام وفات آن چه در اطرافش (از كتب و سلاح و نشانه های امامت) بود به من سپرد و فرمود: گواهانی نزد من بیاور، من چهار نفر از قریش را كه نافع غلام عبدالله بن عمر در میان آنها بود، حاضر كردم، پس فرمود: بنویس: «این است آن چه حضرت (ابراهیم و) یعقوب (ع) به پسرانش وصیت كرد:

یا بنی ان الله اصطفی لكم الدین فلا تموتن الا و انتم مسلمون.

:«فرزندان من، خداوند این آئین پاك را برای شما برگزیده و شما جز به آئین اسلام (تسلیم در برابر فرمان خدا) نمیرید». (بقره - 132)

و محمد بن علی (ع) به جعفر بن محمد (ع) وصیت كرد: او را در بردی (لباسی) كه نماز جمعه با آن می خواند، كفن كند، و با عمامه ی خودش، او را عمامه پوشد، و قبرش را چهارگوش سازد، و به مقدار چهار انگشت از زمین بالا آورد، و هنگام دفن بندهای كفن را بگشاید».

سپس فرمود: گواهان بروند، آنها رفتند، به پدرم عرض كردم: این وصیت چه احتیاجی به گواه داشت؟ فرمود: «پسر جانم! نخواستم كه تو (در امر امامت) مغلوب باشی و مردم بگویند به او وصیت نكرده است، خواستم حجت داشته باشی». [1] .


[1] اصول كافي ج 1 ص 307.